Od Meg - Cd. Nessara

Ostatnie słowo jakie usłyszałam przed zemdleniem to "zabaweczka".

Zabaweczka..tylko nie to..historia się powtarza. Głupia jak mogłam się nie domyślić? On na początku też był miły. A potem...byłam tylko bezwartościową zabawką. "Byłam",raczej jestem tą bezwartościową zabawką. Jak mogłam w ogóle pomyśleć że mam szansę na zwykłe..przynajmniej w jakimś stopniu życie?

Przez mój umysł przemykały najgorsze myśli. A dokładniej bardzo realistyczne wersje tego co on może mi zrobić..czułam się jak w najgorszym koszmarze który już nigdy się nie skończy.

Po pewnym upływie czasu odzyskałam przytomność..leżałam na bardzo miękkim łóżku a na czole miałam zimny okład. Zdjęłam go i odłożyłam na bok.

Spostrzegłam że przy mnie siedzi Kapitan.

-I jak? Lepiej się czujesz..?-zapytał.

-Tak..-odparłam cicho.

-Nawet nie wiesz jaką czuję ulgę.-zbliżył się do mnie zaś ja odsunęłam się kawałem podnosząc się do siadu.

-Co jest..?-spojrzał mi głęboko w oczy.-Boisz się?

-N-Nie..-mój głos drżał.

-Przecież wyraźnie widzę..i słyszę.

-Nic mi nie jest.-upierałam się i próbowałam opanować głos by brzmiał jak najbardziej przekonująco.

Z intencją uspokojenia mnie położył swoje dłonie na moich,przygryzłam podenerwowana wargę i zamknęłam oczy.

-Wyjaśnisz mi o co chodzi?-zapytał opanowanym głosem.

Po chwili milczenia odpowiedziałam jeszcze bardziej drżącym głosem.

-Zabaweczką..?

-Ach..a więc o to ci chodzi.-westchnął.

Położył dłoń na moim policzku. Szybko ją strąciłam.

-Proszę Meg..nie słuchaj tego głupca.

-Historia lubi się powtarzać.-otworzyłam oczy i spojrzałam na niego.-On też był na początku miły ja ty..rozmawiał ze mną..rozśmieszał a potem było jak w piekle.

Podniosłam się z łoża i chwiejąc się powędrowałam do drzwi.

-Meg zaczekaj. Powinnaś jeszcze leżeć.

-Odpocznę w swojej kajucie..-spojrzałam na niego zamglonym wzrokiem.-Mogłeś nie owijać w bawełnę i od razu powiedzieć co mnie tu czeka. Zdecydowanie mniej by bolało.

Gdy wyszłam z pomieszczenia mężczyzna ruszył za mną. Chwycił mnie za ramię.

-Naprawdę wierzysz w to co powiedział?

-Nikomu nie mogę wierzyć. Ale po twoim zachowaniu wywnioskowałam że jesteś kobieciarzem. Nie byłam pewna czy były tu jakieś kobiety przede mną..nawet w to wątpiłam bo byłeś naprawdę miły. Ale kiedy usłyszałam "zabaweczka" byłam już pewna swoich obaw.

Wyswobodziłam się w jego uścisku i poszłam do swojej kajuty. Nie odwracałam się ale na pewno nie szedł za mną.

Przekroczyłam próg drzwi a będąc już w środku zamknęłam je. Oparłam się o nie i zjechałam na podłogę. Po chwili zaczęłam szlochać.

(Nessar? ;c Wszystko przez medyka!)