Od Faraelli – Cd. Seen’a

Lodowa Królowa

Sophia odskoczyła do tyłu, sięgając do uda. Wyciągnęła z podwiązki sztylet i chwyciła go umiejętnie w dłoń.

- Nie podchodź do mnie – syknęła.

Seen zmrużył oczy, nie odzywając się słowem. Pokojówka była przyparta do ściany, ciężko oddychając.

- Zostawmy ją – mruknęła wróżka, odkładając jedzenie.

- Jedz.

- Nie mogę. Jeśli wrócą mi siły, wróci i bariera. A wtedy będziesz uwięziony w tej postaci.

Nag drgnął, a piękna Sophia – jak postanowiła nazywać się Faraella – niezauważalnie ruszyła wzdłuż ściany w kierunku drzwi.

- A ty gdzie się wybierasz? – Mężczyzna zbliżył się do niej, a ta zamachnęła sztyletem, nie pozwalając jeszcze bardziej zmniejszyć odległości między nimi.

- Nie podchodź – powtórzyła.

- Bo co? – Ponownie zbliżył się o krok, a ta cofnęła lekko dłoń.

Sophia szybciej niż normalny człowiek okrążyła go i znalazła się przy wróżce. Pociągnęła ją za dłoń i przyłożyła do szyi.

- Przepraszam – wyszeptała do Faraelli i spojrzała hardo na Naga.

- Zależy ci chociaż na niej?

- Nie zabijesz jej, proszę cię – roześmiał się, jakby szczerze rozbawiony.

- Chcesz się założyć? – Tym razem to ona zmrużyła oczy.

Nie pozwoli się zabić.

Musi żyć, by chronić Adama. Bez niej, król w końcu go zabije.

A tego nie chciała. Kochała brata nad życie.

<Seen? :3>