Imię: Mikoto
Nazwisko: Uchiha
Pseudonim: Kiedy była mała przylgnęło do niej przezwisko Misiek, ale nie chce, żeby ktokolwiek jej o tym przypominał.
Płeć: Kobieta
Wiek: 19 lat
Narodowość: Icarus
Rasa: Człowiek
Charakter: Mikoto jest pełną pozytywnej energii dziewczyną. Uwielbia, kiedy coś się dzieje. Jest przyjacielska, ciepła, ufna - być może za bardzo, nieco naiwna, ale odważna i waleczna. Impulsywna, marzycielka, roztrzepana, łatwo wytrącić ją z równowagi. Bywa złośliwa, nieznośna, uparta i chamska. Często wypomina się jej wścibstwo, ale nie zwraca na to uwagi, woli nazywać to "nieposkromioną ciekawością"- brzmi lepiej. Uwielbia majsterkować, z różnym skutkiem. Ma talent do pakowania się w kłopoty, gorzej z wyplątywaniem się z nich. Bezpośrednia, szczera, spostrzegawcza i empatyczna. Uśmiech praktycznie nigdy nie schodzi z jej twarzy, nawet w trudnych sytuacjach.
Wzrost: 170 cm
Aparycja: Średniego wzrostu, wiecznie uśmiechnięta młoda dziewczyna o jasnoróżowych włosach i zielonych oczach. Jej ulubionym kolorem jest błękitny, ale zakłada go tylko na "specjalne okazje". Nienawidzi spódnic, sukienek i wszystkiego, w czym trudno biegać. Na biodrach i nogach ma zawieszone wiele sakiewek i toreb pełnych najróżniejszych rzeczy - od dwóch mieczy przez sztylety po śrubki i tryby. Na szyi nosi rzemyk z kolistą zawieszką z dziwnymi znakami. Nigdy się z nim nie rozstaje.
Umiejętności: Bardzo dobrze jeździ konno i walczy, szczególnie dobrze włada mieczami, jest beznadziejna w dyplomacji - zbyt często ponoszą ją emocje. Uwielbia majsterkować, ale przeważnie kończy się to katastrofą o różnych rozmiarach. Jej największym osiągnięciem jest Manewr Trójwymiarowy.
Gildia: Powietrzne Wilki - Wróbel
Historia: Kiedy była malutka, pod ich dom podrzucono dwuletniego chłopca. Jej rodzice, spokojne, kochające się małżeństwo - bez zastanowienia przyjęli go pod swój dach. Chłopiec dorastał razem z nią, ale im starszy był, tym dziwniej się zachowywał. Był śmiertelnie blady, miał kruczoczarne włosy, a całe jego oczy wyłączając tęczówki, były czarne, ale... był dobrym bratem. Mikoto uwielbiała się z nim bawić. Starał się ją nauczyć wszystkiego, co sam umiał, a był niezwykle uzdolniony w wielu dziedzinach. Kiedy miała jedenaście lat, coś zaczęło się psuć. Jej przybrany brat zaczął znikać na całe dnie, czasami tygodnie. Matka płakała po nocach, ale pomimo jej próśb i surowych nakazów ojca, jego nieobecność zaczęła się wydłużać, a czas pobytu w domu, skracać. Dziewczyna próbowała przekonać brata, jednak bez skutku. Wobec niej zachowywał się tak jak zawsze. Pewnej nocy wrócił do domu z zakrwawioną połową twarzy. Nic nie tłumacząc, wyprowadził Mikoto na zewnątrz i wcisnął jej w ręce zawieszkę i rzemyk. Zanim zdążyła cokolwiek zrobić, przytulił ją i zaczął mruczeć coś, czego zupełnie nie zrozumiała. Chyba jej coś tłumaczył, przepraszał, a potem zniknął. W wieku czternastu lat pożegnała się z rodzicami i wyruszyła na poszukiwanie brata. Zawędrowała do niewielkiego miasta. Zrządzenie (albo i nie) losu sprawiło, że wpadła w jedno z tajnych przejść krasnoludów, wiele miesięcy spędziła na podglądaniu ich przy pracy i uczeniu się. Po kilku latach trafiła do Powietrznych Wilków. Szybko awansowała i zdobyła własną łajbę, którą pokochała.
Rodzina: Ojciec- Fugaku Uchiha, matka- Hanji Uchiha, przybrany brat- Johann Faust.
Partner: Brak
Inne: Swój powietrzny statek nazywa pieszczotliwie "Puszką", jest do niej bardzo przywiązana, pomimo jej opłakanego stanu.
Login/email: ewusiakopec111/eldunari77@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz